De laatste dag...

Na regen komt zonnenschijn...en jawel, de zon lacht ons weer toe vandaag.
We willen vandaag nog even langs "Der Brunnenmeister" in Wertach en daarna nog eventjes zwemmen. Dat kan helaas niet in het buitenbad van Fischen. Het gras is te nat en het water te koud na de regen van gisteren. We gaan dus een paar uurtjes naar Aquaria in Oberstaufen. Beim Brunnenmeister hebben we Daan's eerste broodplankje gekocht en in het zwembad hebben we een uurtje of 2 verpoosd en de meeste tijd in het buitengedeelte doorgebracht, met Daan. De kids waren niet bij de bubblespringtoren weg te slaan.

Vanavond zijn we helaas voor de laatste keer voorlopig naar de Jagdhütte geweest. Het was weer lekker en gezellig. Bij thuiskomst kwam ook toevallig weer fam. Mönchengladbach binnen en hebben we gezamenlijk, de heren onder het genot van de plaatselijke Engelbräu, de avond buiten al kletsend doorgebracht en zijn we net (het is nu half 12) boven. Kids in bed, Daan ligt natuurlijk allang op 1 oor en wij volgen ook zo.

Morgen rustig inpakken en afscheid nemen en dan moeten we er helaas weer een jaar op teren....of niet??? ;-)

Eindelijk een langebroekdag!

En dan is er eindelijk regen!
Stephan helemaal blij, oma blij, koeien blij, gras blij, en wij? Ook wel eigenlijk. Na een heerlijk koele nacht eens rustig opgestaan en ontbeten en bekeken wat we zouden kunnen gaan doen vandaag...het is echter overal mistroostig, dus besluiten we het maar dicht bij huis te houden en 's middags even naar Immenstadt te gaan. De kids hadden geen zin en wilden graag thuisblijven, dus zo gezegd, zo gedaan. Kids blij en wij?... Wij werden nat in Immenstadt.

Even wat rondgelopen daar, bij Restaurant Hirsch een "Oma's Haferl" en "Kräutertee" gedronken, Daan weer onder het plastic geduwd en via de bakker toch maar weer naar huis gereden. Koud was het in ieder geval niet, dus de enige die in lange broek liep was...Marcel ;-)

Wederom lekker gegeten in de Jagdhütte en gek gedaan met de knuffelmuis van Daan (jammer dat er op dit moment geen filmpjes van de fotocamera geupload kunnen worden) en tegen half 10 waren weer thuis...

En morgen...is helaas de laatste dag aangebroken....niet leuk. We kunnen het huis hiernaast kopen, maar dan moeten we wel nog eventjes de lotto of de staatsloterij winnen....maar in het geval dat....weten wij wel waar we naartoe gaan ;-)

Helaas voor vandaag ook weinig foto's, maar dat maakt ook niet veel uit want grijs is even uit de mode... :-D

2 dagen....

En dan kloppen ook hier de weersvoorspellingen een keertje niet...

Woensdagochtend worden we tegen onze verwachting in door een lieflijk zonnetje gewekt en dus besluiten we al snel om nog een kleine bergwandeling te maken. Niet te lang en vooral niet hoog omdat het weer toch als "unbeständig" wordt betiteld en er windhozen voorspeldt zijn vanaf 1500mtr hoogte van zo'n 120km/u. Niet niks dus...

We gaan naar Baad (1152m hoog) om vanuit daar de panoramaweg aan de voet van de Widderstein (een kleine 2600m hoog) te lopen naar de Bärgunt-hütte die op zo'n 1408 meter hoogte ligt.

Al gauw loopt ons het zweet weer over de inmiddels bekende plekken. Een simpele brede wandelweg, maar qua luchtvochtigheid en stijging toch aardig afzien.
Na een klein uurtje genieten van de prachtige omgeving en de benodigde "even op adem komen" momenten komen we aan bij de hut waar we ons te goed doen aan een Radler en Skiwasser, beiden heerlijke dorstlessers. Omdat het nu toch wat begint te betrekken, blijven we niet lang hangen en na nog een gezellig babbeltje met de Wirtin (ze vond Daan "so ein süßer Bolle"), vertrekken we weer richting Baad. Daar aangekomen hebben we nog gepoogd die heerlijke goulashsoep te krijgen die we vorig jaar maart gegeten hebben, maar helaas...stond niet op de zomerkaart. Dan maar een verse Lauchcremesuppe die óók heerlijk was. 's Avonds zijn we dan nog lekker gaan uiteten bij de Jagdhütte en voor de verandering eens vroeger naar bed gegaan.

En dan is het zo al weer donderdag en alweer klopt de weersvoorspelling niet.

Het is weliswaar wat bewolkt en heerlijk koel (26 graden), maar van zware onweersbuien, regen en windstoten is vooralsnog geen sprake. Vandaag staat een bezoekje aan het stadje Kempten op het programma hebben we besloten. Sandra verheugde zich al helemaal op het inslaan van haar favoriete Kräutergartentee van Eilles, maar helaas....Eilleswinkeltje was er niet meer. Nog wat rondesjouwd daar, Maud heeft van haar vakantiegeld Playmobil gekocht, Lars kon niets vinden...dat wat hij leuk vond, had hij volgens eigen zeggen al óf was te duur voor de beschikbare centen
(we zeggen er verder maar niets over...) en rond de klok van 4 weer richting boerderij. Voor de verandering thuis de leftovers van de bbq opgegeten en ons daarna klaargemaakt voor de Heimatabend hier in Rettenberg. Thérésa moest met de Musikkapelle spelen en Angéla moest met haar Tanzgruppe dansen... Dus... Daan in zijn lederhosen gehesen en abmarsch naar het Musikpaviljon. Daar aangekomen blijkt dat de avond is afgelast vanwege de slechte weersvooorspellingen. Het is weliswaar wat heiig maar geen regen-of donderwolk te zien èn een heerlijk temperatuurtje... Nog steeds geen lange broekenweer.
Even teruggegaan naar de boerderij, maar ook Senzi was er van overtuigd dat de muziek en het dansen door zouden gaan. Ze was Angéla al in de dirndl aan het hijsen. Maar helaas....om 20 uur nog steeds niets. Toevallig waren ook de gasten uit Mönchengladbach daar en zijn we samen met hen naar der Engel gelopen en hebben we daar op het terras wat gedronken. Dus was het toch nog een gezellige avond.

Nu liggen de kids in bed en wij gaan er ook zo achter aan, en dan zien we wel weer wat ons morgen brengt....

Herumbummeln

En weer een warme dag in het vooruitzicht na een zwoele nacht die gisteravond toch nog verrassend begon met een hemels spektakel van weerlichten. Nog nooit zoiets fascinerends maar ook dreigends gezien. Ook een kleine onweersbui, flinke regenbui en stormpje waren later van de partij, maar veel mocht het niet baten....volgens Stephan was het nog geen 2 liter per m2....De droogte blijft dus aanhouden. Op andere plaatsen heeft het overigens wel erg gespookt zowel vannacht als ook vandaag overdag...

We gaan vandaag eventjes naar Sonthofen, wat rondlopen met als eind- cq. tussendoel de ijssalon. Heerlijk ambachtelijk italiaans ijs en elk jaar zijn er weer andere smaken. Alleen helaas dit jaar geen pistache-ijs, maar dan wel weer overheerlijk limoncello ijs. Marcel en Maud gingen voor de Erdbeereisbecher, Lars voor de Spaghetti Bonito en Sandra kon niet kiezen dus die ging voor een zelf samengesteld ijs van...jawel...limoncello, tiramisu, amarenen en caramel. Jammie!!!! En ook wel nodig die innerlijke verkoeling, want wat was het warm!!

En Daan...die heeft én lekker meegesmikkeld én is sinds vandaag de trotse bezitter van zijn eerste Lederhose, een cadeautje van papa.
Na Sonthofen zijn we weer in de auto gestapt en verder gereden naar.....Westerhofen! Es kann kein Zufall sein!! Westerhofen is een miniscuul gehuchtje bij Ofterschwang. Stelde niets voor maar alleen al vanwege de naam leuk er te zijn geweest.

Na een paar foto's weer in de auto gestapt en verder gereden om nog wat inkopen te doen voor vanavond. Eigenlijk zouden we gaan uiteten bij de Jagdhütte, maar Senzi en Stephan hielden vanavond een Grillabend dus zodoende... hebben we de reservering naar morgen verplaatst en hebben we vanavond dus gezellig beneden "im Keller" gebarbecued met de andere gasten en Senzi en Stephan. Helaas dus binnen omdat net rond dat tijdstip hier een warmteonweer en plensbui losbarstten, maar daarom niet minder gezellig.... Nu is het overigens al weer lange tijd droog, met als belangrijkste voordeel voor ons en enige voordeel voor de plaatselijke boeren dat het vannacht wél lekker afkoelt.

Morgen zou het weer zo'n warme benauwde dag worden, dus maar eens kijken wat we op de planning zetten...

Ohja, helaas lukt het sinds gisteren niet meer om foto's bij de blog te plaatsen...we doen ons best maar om de een of andere wazige reden lukt het dus niet :-(

Heisser Tag!

Na een relatief late avond vandaag maar weer eens lekker uitgeslapen tot een uur of 9. Frisch und munter wieder auf, maar dat frische was er al snel weer af. Was de nacht nog relatief koel, de ochtend was al weer warm. Op naar de Fellhorn, een mooie uitzichtsberg met makkelijke routes op zo'n 1967 meter.

Gezien de hitte doen we het rustig aan en staan we rond de klok van 12 als haringen in een ton in de gondel die ons snel naar boven brengt. We gaan dit keer niet naar het Gipfelkreuz aangezien de route over een kam loopt die weliswaar vriendelijk oogt maar op dit moment van de dag veel te druk wordt bewandeld. We nemen de korte route richting het middenstation en de Schlappoldsee. Een mooi uitzicht maar een vervelend pad. Door de vele regenval in de maanden mei en juni hier hebben ze het pad opnieuw bekiezeld en om de 4 a 5 meter met kleine stammetjes afgezekerd. Je krijgt dan als het ware een soort trap. Over een paar jaar zal dat pad vast wel weer prettig lopen, maar nu even niet. Gelukkig is het maar een kort stukje.

Bij het middenstation hebben we even gepauzeerd. Marcel onder het genot van een goulashsoep die bíjna net zo goed was als in Baad... Vanuit daar zijn we nog even naar de Schlappoldsee gelopen, een klein meertje gelegen in de kom van de Schlappoldalpe en de Fellhorn. Ook boven was het goed warm. Het asfalt van de aanrijroute van de pistenbullies in de winter smolt enigszins weg onder de voetjes. Gelukkig was ook dat maar een kort stukje. Teruggekomen bij het middenstation nemen we de mindervolle cabine terug naar het nog warmere dal.

Omdat ons favoriete restaurant vandaag gesloten is, hebben we nog wat inkopen gedaan op de terugweg en hebben we voor de verandering weer eens thuis gegeten: Tomatensoep, broodjes, Nackensteak en Holzfallerwurst stonden op het menu. Tijdens ons eten is er trouwens een stiertje geboren, dus dat hebben we net gemist helaas.... Maud was naderhand wel nog even bezorgd want de koe had bloed op haar uiers en was op "vlees" aan het kauwen. Dat bleek de nageboorte te zijn....puur natuur dus.

We hadden gehoopt op wat verkoeling want er waren toch wel wat dreigende luchten, maar helaas bleven ze aan Oostenrijkse zijde hangen en moesten we het maar doen met wat weerlichten in de verte.... Met als gevolg dat nu, zo rond de klok van 22.30, nog steeds het zweet overal loopt waar je het niet wilt hebben. Maar....het weer zou gaan veranderen...we laten ons verrassen. Zouden we dan toch nog een keertje de lange broek aan mogen doen tijdens vakantie???? Je zou je er bijna op verheugen!

Voor nu welterusten en wat we morgen gaan doen zien we wel weer... Er staan nog 3 items op de "wunschliste" en we hebben nog 5 volle dagen...

Das beste...!

Een goede nachtrust en wat uitslapen, wat wilt een mens nog meer? Voor het ontbijt, nou ja zeg maar liever brunch gezien het tijdstip, waren de kinderen al in de stallen te vinden: de koeien goedemorgen zeggen, de kalfjes aaien en kijken of er al aanstaande mama's op het punt van kalveren staan.

Het is al weer vroeg warm en met niets doen loopt het zweet al in banen naar benee. Dat belooft nog wat...
Aangezien het weer volgens de voorspellingen ietwat onbestendig zal zijn (en hier kloppen die voorspellingen in tegenstelling tot Nederland wèl), besluiten we tot een dagje op en rond de boerderij en maken we in de middag een wandeling vanuit de Hasengarten langs de Galetschbach. Een leuk "Naturerlebnispfad" voor de kids en ons ook nog wel ;-)

Halverwege de wandeling steekt er inderdaad een fris maar stevig briesje op en heeft de Grünten opeens een flinke donkere hoed op. Weg zon...regen en donder dreigen...Niet dat het ons wat uitmaakt...we vinden het juist even heerlijk die koelte. "Helaas" is deze koelte maar van korte duur want al gauw schijnt weer volop de zon, zonder dat er ook maar één drupje of donderslag gevallen is. Dus zitten we rond half vijf al zwetend te genieten van een felle zon.

Rond de klok van 18 uur gaan we richting de Jagdhütte, maar niet zonder nog even naar de stal te zijn geweest. Shadow, de favoriete koe van de kids (overigens een echte Allgäuer Kuh, maar door een speling van de natuur is ze bijna zwart t.o.v. haar lichtbruine soortgenoten), lijkt namelijk op het punt van bevallen te staan. Altijd leuk en spannend natuurlijk. Maar ook bij een koe kan dat vaak nog wel "even" duren...

Shadow liep echter weer vrolijk rond, dus konden we met een gerust hart gaan eten... Op naar Kranzegg! We hadden van Leonhard (zoon van Senzi u. Stephan) begrepen dat er live-muziek zou zijn, dus dat was een leuke verrassing.

Al gauw zaten we lekker te smikkelen onder het genot van de ondergaande zon en de band 4imschnitt. Heerlijke semi akoestische muziek. We hadden alleen erg veel last van een zeer plaatselijke vliegenplaag...totdat Marcel met de opmerking kwam dat we toch misschien niet meer voor het eten de stal in moeten gaan hahaha.

De band speelde diverse covers in een heerlijk lazy jasje passend bij deze mooie zwoele zomeravond.
De avond was gewoon super mooi en haast perfect. Het ontbrak alleen nog aan DE song van ons... Das Beste van Silbermond... Sandra heeft dus het heft in handen genomen om deze avond tot de perfecte te maken. Naar de band om te vragen naar Das Beste... enkele minuten later klinken de klanken van dit mooie nummer door de "Biergarten", vlak voordat de band afscheid neemt van iedereen... dus toch een perfecte avond ;-)

Na dit alles nog even een woordje gewisseld met de band en ze iets te drinken aangeboden voor hun prachtige vertolking van Das Beste, afgerekend en naar "huis".

Op het balkon hebben we nog even nagenoten van de avond en zijn we nog op zoek met de kids naar vallende sterren die in deze tijd van jaar goed waarneembaar zijn in deze regio...

Nu de kindjes naar bed, wij nog even "bloggen" en ook naar bed, dromen over de avond en nadenken over wat we morgen gaan doen...